Door dit vaderschap proeft de gelovige het unieke vaderschap van God en het moederschap van de kerk. Daarom hecht de gelovige aan God en aan Zijn kerk zoals een zoon en een dochter.

De geestelijke behandelt de leken alsof ze zijn eigen familie zijn en neemt deel aan hun aangelegenheden. Bijvoorbeeld: als een kind geboren is, komt de priester met de diakenen langs. Samen met de familieleden en de vrienden bidden ze het dankgebed en zingen ze een lofzang aan God.

Wanneer het kind gedoopt moet worden, dient de priester dit sacrament toe in een vreugdevolle sfeer. Indien een gelovige ziek wordt, wordt de liturgie van de” Ziekenzalving” gehouden en als men problemen  heeft, wordt de offerande ten behoeve van die persoon  geofferd in de misdienst. Bij overlijden draagt de kerk een gebed op en troost het gezin van de overledene door deelname aan het gebed van de “Derde dag” en de “Veertigste dag”. De leken hebben een positieve rol in de kerk, ze hebben het recht om de priester uit te kiezen, bij liturgieën  nemen ze deel aan lofzangen en aan dankgebeden, samen met de priester.

Het kind in de Koptische kerk geniet de wedergeboorte door de doop. Terwijl het misschien nog maar een paar dagen oud is, werkt de Geest Gods in hem zodat hij een kind van God wordt.

God verblijft in het kind door het chrisma (de heilige zalfolie) en het kind wordt lid van de kerk. Misschien vraagt men zich af: Waarom laten we kinderen dopen terwijl ze de betekenis van het geloof niet begrijpen? We beantwoorden deze vraag als volgt: Jezus nodigde de kinderen uit naar Hem te komen: “Laat de kinderen begaan en verhindert ze niet tot Mij te komen, want het Koninkrijk der hemelen is voor hen” (Matthéüs19: 14). Het boek van de Handelingen der Apostelen verklaart dat degenen die gedoopt waren, kwamen met hun kinderen (Handelingen 16:33). Bovendien bevestigt de doop van de kinderen hun lidmaatschap van de kerk. Dit lidmaatschap is gebaseerd op het werk van de Heilige Geest  in het leven van het kind, ongeacht zijn of haar leeftijd. Tevens neemt het kind vanaf zijn vroege leeftijd deel aan de Eucharistie en voelt het moederschap van de kerk dat hem voedt met het Bloed en het Lichaam van de Heer en voor hem zorgt.

Het ontvangen van het heilige Doopsel, het chrisma en de communie door de kinderen, op basis van het geloof van hun ouders, is een bevestiging van de rol van de families in het leven van hun kinderen. De christelijke familie wordt beschouwd als een huiskerk, een heilige kerk die verantwoordelijk is voor het grootbrengen van de kinderen volgens de evangelische leer en het leven van het geloof. Het kind kan het vaderschap Gods niet begrijpen zonder het ervaren van de vaderlijke liefde en de moederlijke tederheid. De Koptische kerk openbaart dat begrip doordat de priester het kind na de doop aan zijn ouders overhandigt opdat hij van hen de levende kerkgeest ontvangt.

Kinderen, samen met de volwassenen, nemen deel aan de liturgie van de Koptische kerk. Ze worden niet geïsoleerd buiten het schip van de kerk. Op die manier verbinden de kinderen zich aan de eredienst in de kerk en krijgen het gevoel dat de kerk hun lidmaatschap waardeert.

De kerk is niet alleen maar een organisatie, maar zij is de familie die haar leden met liefde omhelst op de heiligste momenten van de eredienst. De kerk onderscheidt zich door haar mooie liederen, haar schone iconen, de heerlijke geur van de wierook, de brandende kaarsen voor de iconen, en de priesters en de diakenen met hun smaakvolle kleren. Het kind wordt door dit alles gefascineerd en zal de eredienst niet als saai ervaren. Sommige kinderen worden, al vanaf driejarige leeftijd, tot misdienaren gewijd. Als ze jong-volwassene zijn helpen ze mee in de zondagsschool. Zo ervaart de tweede generatie dat zij een belangrijke rol toebedeeld krijgt in de kerk en groeit ze in de kerk op. Op deze manier kunnen we de tweede generatie voor de kerk bewaren, en later de verantwoordelijkheid aan hen overdragen.